Dag 32 San Francisco - Spijkenisse

Vandaag hebben we op tijd de wekker gezet want het ontbijt is tot 10 uur. We zijn allebei een beetje lui en kunnen niet ons bed uit komen. Dus besluiten we om kwart voor 10 maar snel onze trainingsbroek aan te trekken en zo even snel wat ontbijt te halen. Ook hier stelt het ontbijt niet veel voor dus ik neem maar weer 2 geroosterde boterhammen met jam en Frank maakt natuurlijk weer wafels.
Vandaag willen we nog even naar het centrum van San Francisco omdat we de eerste keer in San Francisco niet met de cable car konden. Aangezien je in San Francisco veel geld kwijt bent voor parkeren besluiten we om met de Bart (metro) te gaan. Het Bart station zit vlakbij het hotel en hier kunnen we de auto parkeren voor 2 dollar. Nadat we gedoucht en aangekleed zijn checken we uit en zetten we voor de laatste keer onze koffers in de auto. Na 5 minuten zijn we bij het Bart station en nadat we 2 keer de parkeergarage door zijn gereden hebben we eindelijk een plekje gevonden. Aangezien er hier nergens staat aangegeven waar je moet betalen ga ik bij het Bart station vragen waar je moet betalen voor de auto. Dit kun je doen als je op het station bent door middel van je parkeerplaats nummer in te voeren in de automaat. Dus eerst maar even uitzoeken hoe we een kaartje voor de metro kunnen kopen voordat we de parkeerplaats kunnen betalen. Nadat we een kaartje hebben gekocht kunnen we op het station voor de auto betalen maar wat er niet bij stond is dat je dit dus ook via het kaartje van de metro doet. Ze halen dan weer 2 dollar van je kaartje af waardoor we dus op 1 kaartje te weinig geld hadden staan om ook weer terug te reizen. Dan op de terugweg het kaartje maar weer opwaarderen. Frank stopt vervolgens zijn kaartje weer in de parkeerautomaat om te kijken of hij zijn geld weer terug kan krijgen ofzo (geeen idee..) en nu is er dus twee keer 2 dollar van het kaartje afgeschreven. Nou ja dan weten we in ieder geval zeker dat we betaald hebben voor de auto ;)
San Francisco is echt een bizarre stad want waar wij nu zitten (vlakbij het vliegveld, dus wat zuidelijker) is het echt zonnig en zo’n 30 graden. Het centrum van San Francisco ligt noordelijker en vlakbij het water en daar is het bijna altijd mistig en maar zo’n 20 graden met een koude wind. Als we in de metro zitten zie je het weer dus ook echt veranderen en zie je dat 1 kant van San Francisco echt in de bewolking ligt.
Bij Powell street stappen we uit aangezien er vanaf hier 2 cable cars vertrekken. Bij de cable car staat er echt een rij van ruim 100 meter en we hebben eigenlijk niet zo veel zin om hier aan te schuiven. We besluiten dan maar om een stukje verder te lopen alvast richting Fisherman’s Wharf want hier is het eind van de cable car en hier kun je ook opstappen. We verbazen ons er gewoon weer over hoe steil het in San Francisco is en we besluiten dan ook al snel dat we geen zin hebben weer al die steile heuvels op en af te lopen dus houden we maar een taxi aan. Binnen 10 minuten zijn we op Fisherman’s Wharf en het is hier echt een stuk frisser. Ik heb gelukkig een lange broek en een vest aan maar Frank loopt in z’n t-shirt en korte broek en zelfs hij heeft het dit keer toch best wel fris.
Nadat we een stukje gelopen hebben willen we ergens wat gaan lunchen en nu zit er juist aan de overkant een Applebee’s. Yeuh! We hebben hier in San Diego één keer gegeten en het was toen echt super lekker. Nu wilden we de hele reis nog een keer bij een Applebee’s gaan eten maar we kwamen heel de tijd geen Applebee’s tegen of hij zat niet echt op een gunstige plek. Dus nu dan toch nog maar een keer lunchen bij Applebee’s. Ook hier krijg je natuurlijk weer mega porties dus we krijgen niet eens alles op.
Nadat we uit gegeten zijn gaan we alvast maar richting de cable car want we hebben geen idee hoe druk het hier is en we moeten ook op tijd weer richting het vliegveld om de auto in te leveren. Eenmaal aangekomen bij de cable car zijn we bijna de eerste in de rij. We zien verderop al 5 cable cars staan wachten maar ze rijden nog niet want ze hebben lunchpauze. Na zo’n 10 minuten wachten komt de eerste cable car en kunnen we instappen. Wij willen natuurlijk aan de zijkant zitten zodat we ook uit de cabla car kunnen hangen. Echt bizar hoe ze deze dingen nog laten rijden want er zitten gewoon 2 stangen en naar voren is gas en naar achter is remmen. Het ritje met de cable car stelt niet eens zo heel veel voor maar als je in San Francisco bent moet je gewoon eens aan zo’n cable car hebben gehangen. Erg leuk! Eenmaal bij Powell street hebben we eigenlijk geen idee meer wat we moeten gaan doen. Shoppen gaat ook niet want onze koffers zitten al vol.. Dus we besluiten dan om maar weer de Bart terug naar de auto te pakken zodat we in ieder geval op tijd zijn. Bij de auto aangekomen kleedt Frank zich nog even om en laten we de koelbox vast leeg lopen. Het is maar 5 minuten rijden naar de auto verhuur dus we zijn hier uiteindelijk veel te vroeg. Maar goed we weten toch niet meer wat we moeten doen dus we gaan de auto maar inleveren en dan op naar het vliegveld. Bij het inleveren van de auto kijken ze bijna nergens naar en ze zeggen ook niks over het feit dat de auto zo smerig is. Ja dat krijg je van al die dirt roads haha. Bij de autoverhuur proberen we onze koelbox nog te slijten maar er is niemand die deze gratis wil hebben.. Dus dan de koelbox maar in de vuilnisbak. Zonde!
Uiteindelijk staan we al om 3 uur op het vliegveld en moeten we dus nog bijna 5 uur wachten voor onze vlucht. We kunnen ook onze koffers nog niet kwijt want de incheckbalie gaat pas om kwart voor 4 open. Dus dan maar buiten even een sigaretje roken en een potje kaarten. Als de incheckbalie open is zijn we blij dat we gister in het hotel al ingecheckt hebben want ook nu is het vliegtuig dus weer overbooked en zijn er dus mensen die wellicht niet mee kunnen. Lang leve Virgin!
Nadat we onze koffers kwijt waren zijn we maar meteen door de security gegaan en hier zijn ze helemaal streng. Ik had slippers aan en zelfs deze moest ik uit doen.
Uiteindelijk op het vliegveld nog maar even wat gegeten en nog wat kaartspelletjes gedaan.
Na al dat lange wachten konden we eindelijk gaan boarden en we hadden weer dezelfde stoelen als op de heenreis, omdat dat de enige stoelen zijn waar je met zn 2e zit en waar er dus niemand anders naast je komt zitten. Op de terugweg hadden we echt een k*t vlucht met alleen maar turbulentie. Ik vond het echt helemaal niks en het kon mij niet snel genoeg gaan. Frank heeft uiteindelijk in het vliegtuig nog bijna 2 uur geslapen maar door die turbulentie heb ik geen oog dicht gedaan.
In Londen moesten we overstappen. Hier hadden we ongeveer 2 uur de tijd voor. In Londen moet je ook naar een andere terminal dan waar je aan komt. Uiteindelijk even snel wat gedronken en toen stond er op de borden dat we al naar de gate konden. Bij de gate aangekomen bleek dus dat het vliegtuig vertraging had omdat er een mankement was en dat we nog helemaal niet konden boarden. We baalden echt flink want we waren al zo lang onderweg en dan bij dat laatste vluchtje van nog geen uur hebben we vertraging. Uiteindelijk viel het nog mee en een halfuur later konden we boarden. De vlucht van Londen naar Amsterdam ging gelukkig goed en we waren er dan ook zo.
Op schiphol natuurlijk eerst even een rook hol opgezocht voordat we naar de bagageband gingen. Bij de bagageband zagen we al snel mijn ouders achter het raam staan met een ‘welkom thuis’ ballon. Rond half 9 ’s avonds waren we weer in Spijkenisse waar Piet, Marianne en Bo op ons aan het wachten waren. Nu is ons Amerika avontuur helaas echt afgelopen.. Het was echt helemaal super en we hopen snel weer te gaan maar dan naar de Oostkust.